Nederland, de EU en Oekraïne

Nederlanders waarderen zeer de rechtsstaat, de democratie, de vrijheid, de mensenrechten en de gelijkheid. We kunnen met recht trots zijn op dat wat we hebben bereikt in ons eigen land en waar we voor staan. We kunnen nog trotser zijn omdat de EU deze normen en waarden vertegenwoordigd in overeenkomsten met buurlanden zoals Oekraïne.

Associatieovereenkomsten kunnen verandering op weg helpen. Net als 12 stap programma's voor verslaafden, eisen ze hard werk. Landen moeten hun problemen toegeven, zich verbeteren en daarna met moed en integriteit leven. Overeenkomsten helpen landen op het rechte pad te blijven en te breken met degenen die verandering niet willen. De rol van de EU als coach in deze relatie vergt ook afstand. Een associatieovereenkomst heeft dus niets met lidmaatschap te maken.

De overeenkomst eist het aanvaarden van Europese wetgeving en waarden naast de vrije handel, om corruptie te bestrijden en een level playing field te creëren. Dat zal Oekraïne in het begin ook veel kosten, omdat Nederlandse ingenieurs, fabrikanten, en beleggers sterker zijn in vergelijking. Maar we hebben er alleen baat bij als we zaken kunnen doen in een Oekraïne waar de politici geen vriendjespolitiek plegen, en waar de rechters, bureaucraten en politici niet kunnen worden gekocht.

In de post-Sovjet-wereld is een jonge generatie opgegroeid die Russisch bewind niet kent, die Engels op school in plaats van Russisch leert, die het westen op in vakantie reist en die naar Nederlandse en Europese waarden en normen kijkt als model voor hun eigen toekomst.

Maar Rusland heeft geprobeerd met verschillende middelen om te voorkomen dat Oekraïne erbij succes heeft. De overeenkomst werd onderhandeld door een regering met een democratisch mandaat voor verandering - geïnitieerd door de Oranje Revolutie. Poetin kocht Oekraïense president Janukowitsch om op het laatste moment om de deal te torpederen. Mensen gingen de straat op in Maidan Square, en we zagen wat het betekende om terug onder Russische invloed te vallen. Een terugkeer naar geweld en corruptie in plaats van een eerlijke kans voor jonge Oekraïners om een ​moderne, Europese ​economie en samenleving op te bouwen. Ik was er in het Europees Parlement toen de eerste schoten vielen en de eerste Oekraïners begonnen te sterven. De leiders van het Parlement, de Commissie en de Raad besloten direct ondersteuning te geven aan de betogers. Ik had een gevoel van hoop, omdat Europese leiders besloten het juiste te doen—aan Nederlandse en Europese waarden te houden.

Gelukkig konden de democraten uiteindelijk uit de crisis de overhand winnen. De EU heeft hun inspanning ondersteund met de associatieovereenkomst. Zoals we weten, viel Rusland Oekraïne in de Krim, Luhansk en Donbas binnen om uit Oekraïne een NovoRossia te maken. Dat is hun dankzij Europese ondersteuning niet gelukt. Hoewel Rusland verder probeert, Oekraïne weer in haar 'rechtmatige invloedssfeer' te halen. Het misachten van de Minskovereekomsten, en het neerschieten van MH-17 met 182 Nederlandse slachtoffers aan boord om duidelijk te maken wiens eigendom de Oekraïne was, een hoe ver ze ervoor wilden gaan, laten dat zien.

Als gevolg van de Oekraïense en Europese vastberadenheid, is de binnenlandse steun voor hervormingen sterk gebleven. Degenen in Oekraïne en Rusland die met corruptie en wapens de hervorming van Oekraïne willen terugdraaien, zullen hun kans niet krijgen als we vol houden. Dat is wat de Oranje Revolutie heeft begonnen. Dat is wat de overeenkomst ondersteund. We kunnen er trots op zijn dat ze streven naar Nederlandse en Europese normen en waarden. Maar dat zal alleen lukken als we ze op 6 april een hart onder de riem steken en vóór de associatieovereenkomst stemmen.